Creasti una ciudá
na que taba too por facer
y too por escribir.
Creasti cais
peles que perdenos,
creasti chigres
nos que pasar les hores
falando y bebiendo,
creasti llibreríes
pa lleer hasta que cansen los güeyos,
creasti tiendes de música
pa sentir decenes de vinilos al día.
Creasti cuasi tolo necesario pa nós,
pero escaecisti lo más importante:
qu’aquello yera un suañu,
non la realidá.