Esconsoné;
dormíu entá na realidá de los suaños…
güeyu abiertu, sollerte y alerta
pol devenir de los vientos.
Nun sabrán enxamás ónde mos escondemos,
tapecíos pola solombra de los que nun tienen nome;
de los qu’arrastren les penes y los llamentos.
Suaño espiertu, demientres en pie me caltengo,
prietu pola escuridá que m’arropa,
que mos alluga y acompanga.
