Vou mirandu pu’l boucin,

aquesse mundu sin fin.

Que sin angañu,

l chaman Prainu.

N’aquesse mundu hai un home,

Sega restrollus purque yê probe.

N’aquesse mundu hai ũa rapaza

Yê duôña dal triyu, mira pa’la segada.

Eilla anda biên fardada.

El cun roupa mal azada.

Ya vai de la nuite passada,

El pu’lli la buscaba.

Mas l’amor nun yê assi tan glurioźu,

y you chamu-me Roźa.

Scalla roźa de tod’aquesse jardin.

Mas nemas sou qu’ũa burrica que vai mirandu pu’l boucin.