Entrugástime cómo yera
lo de llevar la vida rota
a recostines,
cómo yeren les manes
qu’un día foron,
a qué sabíen otres mañanes,
otres migayes d’amor
que tovía nun conocíes.
Y yo qué diba
respondete,
ayalga,
si tolo que nun yes tu
ye escaezu,
memoria fría:
sedría valtiar la vida
pa morrer na oriella,
caparines kamikazes
amburando
nel so primer viaxe.
