Cenar poco
y ver la tele ensin ver nada
un sábadu pela nueche;
darréu dir a la cama
y facer del pecáu la lluz de les estrelles.
Pela mañana, diremos a mercar
cerveces, pan, palomites pa la peli
de la tarde
-’Pulp fiction’, qu’entá nun la vieres-,
dalgo de pescáu
y kilu y mediu de condones
pa les nueches nes que’l vinu
calez les venes.
La vida en branu ye dalgo especial
porque muerren les pallabres,
seique cansaes pol calor
o pol amor que me das na cama.
Nun son quien a salir.
Agospio los “quiérote”,
yá mui repetíos, pal iviernu,
onde necesitamos más calor pa vivir.
La seronda ta lloñe tovía,
xunetu ye’l nuesu presente. Y yá sía
na to casa o na de mio,
el tiempu reposa sele
porque tar al to llau detien
a la Muerte
y para la vida
nel mesmu “stand-by” nel que ta la tele
nes nueches de sábadu,
tarde,
cuando lo facemos
y yá nun cuerre nin el vientu.
